الاهه کارون

شکافی میان آسمان

اشاره به التماس کارون و میکند
اشاره به موج های شکسته ی پیشانی پدرم
قسم به چشمانی از جنس سایه روشن
قسم به یک رنگی پوست رنگین کمان
و به زبانی که برای آزادی خود به هر سمتی چرخیده است
ما و این خاک از نژاد انسانیم
زمان!
این سلول تنگ
جایی برای ایستادن نیست
وقتی پیراهن بر قامت چوب لباسی
در سکوتی هموار
و بی رنگی زمان
معشوقه هایش را به آغوش می کشد.

کریم قیطانی فرد